„Zo, mevrouwtje”, zegt de dokter (так, госпожа, говорит доктор; mevrouwtje – уменьшит. – ласкат. от mevrouw) „wat kan ik voor je doen (что я могу для тебя сделать)?”.
„Het is eigenlijk voor mijn man (это, собственно, для моего мужа) dat ik kom, dokter (что я пришла, доктор)”.
„Wat heeft jouw man dan wel (что же тогда у твоего мужа: «что имеет твой муж тогда пожалуй»)?”
„Hij denkt dat hij onzichtbaar is (он полагает, что он невидимый; zichtbaar – видимый; zicht – видимость)”.
„Dan zal je hem toch eens moeten meebrengen (тогда тебе нужно будет его все же как-нибудь с собой привести; toch – все-таки, однако; eens – однажды, когда-то, некогда; meebrengen – приносить/приводить с собой), dat ik hem kan onderzoeken (чтобы я его мог обследовать)”.
„Maar dokter, hij zit hier naast mij (но доктор, он сидит здесь, рядом со мной)!”
„Zo, mevrouwtje”, zegt de dokter, „wat kan ik voor je doen?”
„Het is eigenlijk voor mijn man, dat ik kom, dokter”.
„Wat heeft jouw man dan wel?”
„Hij denkt dat hij onzichtbaar is”.
„Dan zal je hem toch eens moeten meebrengen, dat ik hem kan onderzoeken”.
„Maar dokter, hij zit hier naast mij”.