ЗАПУСЦЕННЕ
Гронкі словаў
Пачуў ён
Ні страху
Ні пакоры
Навошта
Гучала пытанне
Гаргуллеў смех
І рыпанне зубоў
Гуд ветру
Пусты замак
Струхлеў сто год
Без позірку
Не схавацца
Ад ганьбы
Якою нарачоны
Сабой
Толькі трон
Храбусціць пад вагой
Глуша сабою
Выццё чужое