ДЗЯЦІНСТВА

Што прыняў хлапчук

Які малы так быў

Свет поўны

Паўсюль глей


Навошта гэта

Здзейсніў некалў ён

Толькі дзеля адмаўлення

Бессэнсоўным ключом


І дзвер не адчыніць

Пайшла ў стагоддзе яна

Што ні было тады

Згублена душа


Пустою абалонкай

Сядзіць на краме ён

Ужо і не хлапчук

Толькі рыззя звон

Загрузка...